Naar ’t land van Maas en Aal.
Over en weer
Terwijl de klimatennaaiers van weeronline en buienradar over en weer gedonder hadden over hoe hoog ze de buitenthermostaat gingen zetten op 19 oktober, besloten de leden van onze club niet af te wachten en met een elftal auto’s de toerrit te gaan rijden. De rit startte al met wat turbulentie toen enkele bestuurders hun auto bij Stay in Geldrop parkeerden. Daar moesten ze niet blijven: even door naar Four, zo’n vier deuren verderop. Daar praatte Hans ons bij even over de medische toestand van Jan en werd een leuke wenskaart door iedereen getekend. Na het nuttigen van koffie met wat lekkers gingen we om 11.15 van start, waarbij Charles ons even kwam uitzwaaien.
De rit voerde door Heeze richting het Limburgse Meijel en langs het Peelgebied in herfstkleuren. In Grubbenvorst dreigde we zand in de ogen te krijgen toen bleek dat een kiepwagen zijn lading midden op straat had gedropt. Maar wij zijn van geen kleintje vervaard en in een behoorlijke vaart koersten we richting Arcen. Nadat we de Maas overgeveerd waren bleek dat enkele deelnemers de parkeerplaats zoals die op de routebeschrijving stond pardoes voorbij reden en de auto alsnog bij Maasparel neerzetten. De lunch was uitstekend, hoewel de ober er kennelijk die dag geen zin in had…
Het ‘foutparkeren’ leverde na de lunch een uitdaging op. Keurig volgden de chauffeurs en/of hun navigator de aanwijzingen en reden dus precies de verkeerde kant op. Ondanks deze tegenwind en een regenbui bij het oversteken naar Broekhuizen verliep de rest van de rit vlekkeloos om te eindigen in Helmond bij de Rijpelaal. Waar de een met ’n bakkie paling voor schoonmoeder afhaakte, bleef de rest nog even lekker natafelen. Al met al een ener’weren’de rit; waarschijnlijk de laatste van het jaar. Of zouden de weergoden voor november nog een zonnige verrassing in petto hebben?
EvdE
